vrijdag 26 februari 2010

Jezus christ superstar

Onze schoolweek stopt niet op vrijdagavond. Zaterdag bezochten we nog een andere school, Kingsley genaamd. Veel hebben we echter niet gezien. Er was namelijk generale repetitie voor het schoolfeest aanstaande zaterdag, waar we hartelijk op uitgenodigd werden. We lieten ons weer betoveren door de Indische dansen, en kregen eindelijk nog eens een streepje muziek te horen. Ook Aqua was weer van de partij. Jammer genoeg zaten we onder een muggenboom, maar het glas cola en de reep chocolade maakten veel goed.
Na een tweetal uur nam de directeur ons mee om te gaan lunchen. En wat voor lunch! Hij vroeg aan ons: Do you like hamburgers? Wij konden alvast aan hem zien dat hij ze wel lekker vindt. Hij nam ons dan ook mee naar een plaatselijke Mc Donalds. Daar kregen we voor het eerst sinds lange tijd weer heerlijke frietjes! Wist je trouwens dat ze hier alleen kippenburgers verkopen? Die worden dan ook wel op zowat alle mogelijke manieren bereid...
Na het eten bracht de directeur himself ons terug naar het klooster met een echte auto, en met echte Engelse liedjes. We brulden mee, directeur inbegrepen. Ons geluk kon niet meer op.

Op zondag maakten we, nog meer dan op zaterdag, plaats voor ontspanning. We kochten eindelijk een sari, en dit bleek niet zo gemakkelijk te zijn. Een overaanbod aan stoffen, kleuren en motieven kwamen op ons afgevlogen. Gracy dacht ons al heel goed te kennen, en zorgde ervoor dat we niet ten volle konden rondkijken. Het is een fabeltje dat Indiƫrs hier alles op het gemak doen. Het kopen van 3 sari's, drinken van fanta's en het betalen van de rekening besloeg niet meer dan een half uurtje. En ja, je leest het goed, je krijgt hier een gratis fanta wanneer je hier iets koopt! Charlotte C kocht nog snel een paar schoenen voor twee euro, en zo content dat ze ermee is!
Ook de lunch verliep in een razend sneltempo. We waren in gezegend gezelschap van father Wilson, maar voor een vader is hij behoorlijk hip want hij heeft een moto. Dit konden we niet laten schieten, en we kropen alledrie achterop. Ook dit verliep in razend tempo. Waar de auto 30 km per uur haalt, slaagt de moto erin om aan 80 km per uur te rijden...
We bezochten de woonplaats van Wilsons congretatie, en dit deed toch wel wat met ons. Elke was geschrokken van de paleisachtige sfeer die dit gebouw uitstraalde. De luxueuze betegeling van de vloeren en inrichting ging er voor Elke toch wel over, zeker wanneer je het schrille contrast met de armen hier ziet.

Wist je dat we hier een paar dagen zonder water hebben overleefd? Gelukkig werd er drinkwater overgebracht van de school. Wassen, tanden poetsen, toilet doorspoelen, … ging echter allemaal niet. Niet gemakkelijk, en zeker geen pretje met die warmte!
We hebben het echter overleefd, en stonden toch eventjes stil bij ons eigen waterverbruik en de luxe van ons Belgenlandje...

Nu Ann-Rose op ziekenbezoek is bij haar stervende moeder, nemen wij weer het lager onderwijs over. Dit is niet gemakkelijk, maar het is verrijkend en wel leuk! Het spelen van pictionary, tekenles, quiz, memory, kringgesprek en het dramatiseren van dieren vielen alleszins wel in de smaak bij hen!
Elke krijgt bovendien al een week op voorhand verjaardagsliedjes te horen. Zo (en met nog een aantal voorbeelden erbij) kun je zien hoe hartelijk de kinderen hier kunnen zijn.

Over land en zee leven jullie in onze gedachten (af en toe) mee!
Cornelius, Sjarlok en Elkeee

P.S. Wist je dat we per nacht minstens 1 keer wakker worden van de warmte, ondanks de drie op volle kracht blazende ventilatoren? Je begrijpt dan ook wel dat ons drinkwaterverbruik gestegen is met vier glazen per dag. Zelfs het koude douchewater warmt op, tot we het gevoel krijgen om onder een warme Belgische douche te staan. Denk je in hoe warm het water dan al is...
PS2 Wist je dat de Vasten voor de zusters een tijd van Holy Movies is? Jezus Christ Superstar, Passion of the Christ en the Da Vinci Code stonden al op het menu, en dat sinds zondag! Nog nooit gebeurd, nog nooit gezien. De zusters laten er dan ook hun gezamenlijk moment van eten voor, en eten voor de televisie. Een Jezusfilm mag niet gemist worden...
Geen zorgen, we zijn nog niet van mening veranderd, we treden niet toe tot het klooster, en we zijn nog niet bekeerd, ondanks de vele subtiele pogingen van de zusters.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten